ไทลื้อ : วิถีชีวิตและอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม Tai Lue

ไทย ลื้อ  พิพิธภัณฑ์ไทลื้อ ศูนย์การเรียนรู้บ้านใบบุญ อ่านต่อ แพลตฟอร์มบริหารจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมและความหลากหลายทางชีวภาพ พัฒนาโดย ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ  เดิมชาวลื้อ หรือไทลื้อ มีถิ่นที่อยู่บริเวณ เมืองลื้อหลวง จีนเรียกว่า “ลือแจง” ต่อมาได้เคลื่อนย้ายลงมาอยู่บริเวณเมืองหนองแส หรือที่เรียกว่าคุนหมิงในปัจจุบัน แล้วย้ายลงมาสู่ลุ่มน้ำน้ำโขง คือเขตสิบ

สกสว ดันกาดวัฒนธรรมไทยลื้อสู่อีเวนต์ชุมชน เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ฟื้นฟูศักยภาพทางเศรษฐกิจ และธุรกิจของชุมชนในรูปแบบใหม่ นำร่องตลาดวัฒนธรรมไทลื้อ อ เชียงคำ จ พะเยา  ไทยถิ่นเหนือ: ᨣᩤᩴᨴᩱ᩠ᨿ กำไต; จีน ; เวียดนาม: tiếng Lự, tiếng Lữ เตี๊ยงหลื่อ, เตี๊ยงหลือ; ไทใหญ่ ; พม่า: ကြွေပြား) เป็นภาษาไทถิ่นแคว้นสิบสองปันนาหรือเมืองลื้อ อยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท ; ประเทศจีน

ไทย ลื้อ Dan ไทยแปลตุรกี ไท ใหญ่ ใน เขต ภาค เหนือ สมัย รัตนโกสินทร์ ตอน ต้น ได้ มี ชาว ไท ใหญ่ และ ไท ลื้อ อพยพ เข้า มา ตั้ง ถิ่นฐาน โดย เฉพาะ ใน เขต เมือง ไทลื้อ หรือ ไตลื้อ เป็นชาวไทกลุ่มหนึ่งมีภูมิลำเนาเดิมอยู่ในแคว้น 12 ปันนา มณฑลยูนนานประเทศจีน ไทลื้อมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นทางวัฒนธรรม การแต่งกาย ภาษา